Benliğini aramasıdır insanın bir gece vakti rüzgarların yaladığı sokaklarda
Yalın bir yalnızlık içerisinde;
Seni Hiçbir zaman görmemiş olan soğuk duvarlara senin gülüşünü çizmektir
En ince detayına kadar.
Seni Düşünmek;
Kavrulmasıdır çiçek yapraklarının arasında filiz vermeye hazır tohumumun
Bir damla su hasretiyle;
Senli yokluklarda seni yaşayamamanın karabasan gibi omuzlara binen ağırlığıdır
Buğulu gözlerle aynadaki yabancıya bakarken.
Seni Düşünmek;
Zümrüdü Anka Kuşunun haykırmasıdır Kaf Dağının ardındaki yuvasında
Kendini küllerinden yaratırken;
Lacivert geçmişini anımsarken kendi benliğinde kaybettiklerini bulması
Ciğerden derin bir hasret geçirmesidir insanın .
U.Özgür
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder